Πολλά mail έλαβα αυτήν την εβδομάδα, με ερωτήσεις του τύπου “πόσες φορές την εβδομάδα πρέπει να πηγαίνω γυμναστήριο, πολλές;”, “πώς θα διατηρηθώ αδύνατος και fit όταν δουλεύω όλη μέρα;” και άλλες παρεμφερείς απορίες -δηλώσεις κατά βάθος.
Καταρχήν, η προσπάθεια για ένα fit σώμα είναι σκληρή και δεν σταματάει ποτέ. Αν σταματήσει, σταματάει και το αποτέλεσμα. Σας τα έχω ξαναπεί αυτά άλλωστε.
Δουλεύετε και δεν προλαβαίνετε, λέτε. Δηλαδή όσοι έχουν το σώμα που θέλετε να φτιάξετε κι εσείς, είναι άνεργοι νομίζετε;
Όχι βέβαια, απλά το θέλουν πιο πολύ από σας και ως εκ τούτου προσπαθούν και περισσότερο. Έχω πελάτες που δεν χάνουν προπόνηση ακόμα κι όταν έχουν δουλέψει 10 ώρες και άλλους που δεν δουλεύουν, που τη βγάζουν όλη μέρα στον καναπέ και στα καφέ. Άλλωστε, μία σωστή και αποδοτική προπόνηση, δεν είναι ανάγκη να κρατάει 2 ώρες. Μπορείτε και σε μισή ώρα να γυμναστείτε πολύ καλά. Το μυστικό είναι να θεωρήσετε τη γυμναστική κομμάτι της καθημερινότητάς σας.
Γυμναστήριο τώρα λοιπόν, αν θέλετε να αποκτήσετε γυμνασμένο σώμα. Από 3 και πάνω φορές την εβδομάδα, είναι ο αριθμός των επισκέψεων που πρέπει να κάνετε. Και εννοείται ότι στην προπόνηση δεν κοιτάμε τι κάνει ο διπλανός μας, ούτε πιάνουμε την κουβέντα. Γυμναζόμαστε μόνοι, χωρίς μεγάλα διαλείμματα, ξεπερνώντας και λίγο κάθε φορά, τις αντοχές μας.
Αν φεύγετε από το γυμναστήριο ξεκούραστοι, μάλλον χάσατε το χρόνο σας -εκτός κι αν συντρέχουν ειδικοί λόγοι για τους οποίους απαγορεύεται να ζορίζεστε.
Μου γράφει μία κυρία “το emotional eating δεν είναι λόγος σοβαρός για να μη μπορεί κάποιος να χάσει βάρος;”. Το συναισθηματικό περιδρόμιασμα σε ελεύθερη μετάφραση, μπορεί να συμβεί σε όλους μας. Έχεις τις μαύρες σου, τσακίζεις μία τούρτα ή δέκα πακέτα τσιπς. Οκ. μου έχει συμβεί κι εμένα. Το συνεχές και καθημερινό συναισθηματικό φαγητό όμως, είναι αυτό που ερμηνεύει το “αργία μήτηρ πάσης κακίας”. Βρείτε εκτόνωση αλλού. Το φαγητό δεν είναι ή δεν πρέπει να είναι μέσο εκτόνωσης. Αν εσείς το έχετε μετατρέψει σε τέτοιο, ετοιμαστείτε να φορέσετε XXX LARGE.
Και προς θεού, μη χρησιμοποιείτε τις αναποδιές της ζωής ως δικαιολογία για να φάτε σαβούρα, γιατί άλλη μια ατάκα που ακούγεται είναι το “Κόψε το ένα, κόψε το άλλο, ε, αν κόψω και το φαγητό τι μου απομένει;”.
-Μια ωραία εμφάνιση, ίσως, σας απομένει;
-Μια καλή υγεία;
-Μια φυσιολογική ερωτική ζωή;
Το πρόσωπο που σε ενδιαφέρει και που ίσως με τα 20 παραπάνω κιλά σου δεν θα νιώσει και τρομερή έλξη για σένα, μήπως με την εμφάνιση υγείας και ομορφιάς που σου προσφέρει η άσκηση, μπει στη διαδικασία να θελήσει να γνωρίσει την ενδιαφέρουσα προσωπικότητά σου;
Και ξέρω τώρα, είναι έτοιμη η απάντηση-άμυνα: “σε όποιον αρέσω…”. Μα, ούτε στον ίδιο σου τον εαυτό αρέσεις όταν κοιτάζεσαι στον καθρέφτη -ειδικά- γυμνός, παραδέξου το! Απλά έχεις παραιτηθεί και φοβάσαι ότι δεν θα τα καταφέρεις.
Εδώ έρχομαι εγώ και σε καταλαβαίνω και θα σε στηρίξω. Αρκεί να παραδεχτείς αυτό που θέλεις και όχι αυτό που σε βολεύει.
Κάθε μέρα που φροντίζεις τη διατροφή σου, κάθε μέρα που ασκείσαι, είσαι ένα βήμα πιο κοντά στον εαυτό που θα αγαπήσεις, θα θαυμάζεις, θα προβάλλεις.
Θέλεις να προπονηθείς στην εγκράτεια; Ιδού ο μεγάλος πειρασμός, οι γιορτές. Αν τα καταφέρεις 15 μέρες και συγκρατήσεις την όρεξη σου, είναι σχεδόν σίγουρο ότι το καλοκαίρι του 2014 θα σε βρει μερικά νουμεράκια κάτω. Κι έλα να μου πεις τότε, “σ΄όποιον αρέσω!”.
“Αρέσω”, σκέτο, θα μου πεις!
