Έχουμε το σώμα και την υγεία που μας αξίζει. Με εξαιρέσεις, είναι κάτι που το πιστεύω ακράδαντα.
Θα σας περιγράψω δυο 24ωρα. Δεν έχετε παρά να διαλέξετε.
24ωρο αρ. 1.
Το ξυπνητήρι χτύπησε στις 7.
Σηκώθηκε, πλύθηκε και ξεκίνησε να ετοιμάζει πρωινό. Βρώμη με γάλα σόγιας, μία μπανάνα και λίγα αμύγδαλα. Με ενέργεια και γεμάτο στομάχι, βουρ για τη δουλειά. Το ταπεράκι έτοιμο με κρύα σαλάτα ζυμαρικών με σος γιαουρτιού, μπρόκολο βρασμένο από χθες, λίγη γραβιέρα και ένα παξιμάδι. Σε ένα σακουλάκι λίγα αμύγδαλα για τη λιγούρα. Ρίχνει μία τελευταία ματιά στον καθρέφτη. Το μοντέρνο στενό άσπρο πουκάμισο πραγματικά του πάει, σε συνδυασμό με το μοντέρνο στενούτσικο κουστούμι, είναι κομψότατο!
Στις 12 ένα εσπρεσσάκι, τα αμυγδαλάκια και στις 3 η σαλάτα με τα ζυμαρικά. Ενέργεια στα ύψη. Στις 6 σχολάει. Μία στάση στο σπίτι για να αλλάξει, να φάει 3 ξερά φρούτα και δρόμο για το γυμναστήριο. Σήμερα έχει fat burn με την Άλεξ. Θα ξεπατωθεί, αλλά αξίζει.
Δυο ώρες μετά, ξανά στο σπίτι. 2 αυγά βραστά, μία μεγάλη σαλάτα με ελαιόλαδο, ένα παξιμάδι και χαλάρωση. Λίγο τηλεόραση, λίγο ίντερνετ. Κουβεντούλα με το αμόρε και κατά τις 12 ετοιμάζεται για ύπνο. Γδύνεται μπροστά στον καθρέφτη. “Μ’ αρέσω”, σκέφτεται.
24ωρο αρ. 2.
Το ξυπνητήρι χτυπάει στις 8. Πετάγεται. Στις 9 πρέπει να είναι στο γραφείο. Πλένεται, βάζει το φαρδύ μαύρο παντελόνι και το φαρδύ πουλόβερ. Τα έχει βαρεθεί αυτά τα ρούχα αλλά τι να κάνει; Κατάφερε και έβαλε άλλα τρία κιλά! Μια γουλιά νεσκαφέ και δρόμο για τη δουλειά. Στο αυτοκίνητο κάνει 2 τσιγαράκια για το άγχος.
Μέχρι τις 6 στο γραφείο. 3 καφέδες, μία τυρόπιτα και κάτι μπινελίκια που έφερε ο συνάδελφος. Φτάνει στο σπίτι στις 7. Τι τρώνε τώρα; Πού όρεξη για μαγείρεμα. Μία πίτσα και μία κόκα κόλα, για να χαλαρώσει στον καναπέ. Η τηλεόραση ανοικτή, το λάπτοπ στα γόνατα. Να και το μωρό από το γραφείο στο fb. “Nα κάνω τσατ; Μπα…έτσι όπως είμαι, σιγά μη με κοιτάξει. Ας φάω κανένα σοκολατάκι να πάνε κάτω τα φαρμάκια”. Έφαγε 10. “Δεν βαριέσαι; Χάλια είμαι, ούτως η άλλως”.
Στις 12 πάει για ύπνο. “Κάτσε να κλείσω το φως. Δεν αντέχω να με βλέπω στον καθρέφτη”.
Ξαπλώνει. Πονάει η μέση του.
“Πρέπει να χάσω κάνα κιλό, λέει ο γιατρός…Δεν πα να χεστεί κι αυτός…Πώς ξυπνάνε πάλι αύριο;”.
Διαλέξτε ρόλο φίλοι μου, διαλέξτε.
